Sweet 60s μια εποχή που υμνεί τα έντονα χρώματα, τη ζωντάνια και τα γεωμετρικά μοτίβα, για εμάς τους Έλληνες η Χρυσή Εποχή του ελληνικού κινηματογράφου! Από την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων και τις άγρυπνες καλοκαιρινές νύχτες της νιότης στα Κυριακάτικα τραπέζια, τις απογευματινές σιέστες στον καναπέ και τις οικογενειακές στιγμές με αγαπημένα μας πρόσωπα – κάπου στο βάθος παίζει πάντα μια ελληνική ταινία που, κλεφτά, θα παρακολουθήσουμε, όχι φυσικά γιατί δεν ξέρουμε την πλοκή, αλλά για να ταξιδέψουμε νοσταλγικά με πρωταγωνιστές μυθικούς και παράλληλα οικείους σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη Ελλάδα, που οι νεότεροι δεν έζησαν αλλά την αντιλαμβάνονται, και αυτοί, ως δική τους.
Η πλειονότητα των παραγωγών της Εποχής είναι γυρισμένες την δεκαετία του 1960, οπότε και ο ελληνικός κινηματογράφος έφτασε στο απόγειό του παράγοντας όχι μόνο τις περισσότερες ταινίες κατά κεφαλήν στον κόσμο αλλά λαμβάνοντας και πληθώρα διεθνών καταξιώσεων. Συνεπώς, εξ ορισμού, οι περισσότερες εξ αυτών είναι βαθιά επηρεασμένες, ενσυνείδητα ή μη, από τις ριζικές αλλαγές που τα 60s επέφεραν στην κοινωνία, τα ήθη, τον πολιτισμό, το στυλ και την διακόσμηση. Τρεις είναι αυτές που ξεχωρίσαμε, ωστόσο, που μας κάνουν, σε κάθε επανάληψη, να θέλουμε όλο και περισσότερο να ζήσουμε στα 60s.
Δεν θα μπορούσαμε να μην ξεκινήσουμε από το «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» και τη μοναδική Μάρω Κοντού στο ρόλο της Μπιάνκα, σπουδάστριας Καλών Τεχνών και γυναίκας του Αντώνη (Αλέκος Αλεξανδράκης). Στην προσπάθειά τους να γίνει αποδεκτή η σχέση τους παρουσιάζουν την Μπιάνκα ως Ιταλίδα στην οικογένειά του! Μέσα σε ένα σκηνικό γεμάτο ευτράπελα περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο η κουλτούρα και οι αντιλήψεις των ανθρώπων της εποχής. Χωρίς καμιά αμφιβολία την παράσταση κλέβουν ακόμα και σήμερα τα εντυπωσιακά κοστούμια με υφάσματα σε έντονα χρώματα. Πράσινο, κίτρινο, μπλε και πορτοκαλί σε ψυχεδελικά μοτίβα και τολμηρούς συνδυασμούς. Sweet 60s λοιπόν χωρίς παιχνίδι υφών και χρωμάτων δεν γίνεται, μια εποχή που αγαπάμε και θέλουμε τις επιρροές της και στον προσωπικό μας χώρο!
Ποιος δεν θα ήθελε να ζει στο διαμέρισμα που επίπλωσε με τόσο στυλ η Ζωίτσα (Ζωή Λάσκαρη) στη ταινία «Τέντυ μπόι... αγάπη μου»; Γεωμετρικά μοτίβα και αντιφατικοί χρωματικοί συνδυασμοί χαρακτηρίζουν όχι μόνο το σκηνικό αυτού του μοναδικού φιλμ αλλά και μια ολόκληρη εποχή - μια εποχή ανεμελιάς, αξεπέραστης ζωντάνιας και δίψας για διασκέδαση που δεν θα μπορούσε να μην αποτελέσει έμπνευση για τους λάτρεις της ρετρό-vintage αισθητικής.
«Αντί να φάει η γάτα το ψαράκι το ψάρι τρώει τη γατούλα που αγαπώ» τραγουδάνε η Τζένη Καρέζη και ο Ντίνος Ηλιόπουλος στη ρομαντική κομεντί «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» παρασύροντάς μας σε μια εποχή γεμάτη κέφι! Νοσταλγική διάθεση λοιπόν στα early 60s με έντονα φθινοπωρινά χρώματα και μοτίβα επιβλητικά να διακοσμούν ακόμα και τα πιο συντηρητικά σπίτια της εποχής.
Ως λάτρεις του ελληνικού κινηματογράφου και του απαράμιλλου στυλ της πιο sweet δεκαετίας σας καλούμε το φετινό Φθινόπωρο να τολμήσετε έντονα γεωμετρικά και παιχνιδιάρικα διακοσμητικά μοτίβα σε μαξιλάρια, ριχτάρια, ράνερ τραπεζιού και χαλιά που θα δώσουν στο χώρο σας τη φινέτσα μιας ξεχωριστής εποχής!
